LOYARBERJURUS

Salam, 1) Daripada pengalaman dan pemerhatian saya, ramai kalangan pengamal undang-undang samada di pihak prosecution mahupun defence yang samada; tidak tahu langsung kewujudan rules ini atau simply tidak ambil peduli. 2) Pada saya it goes to the decorum, professionalism dan juga matlamat pengamal undang-undang itu. Jika beliau seorang yang gentleman, maka pembawaan dan pengendalian kes beliau akan selaras dengan rules serta concept of fairness dan keyakinan pada keupayaan sendiri. 3) Sebaliknya, pengamal yang tidak gentleman, tidak yakin kebolehan sendiri dan mementingkan kemenangan at all cost; akan definitely resort kepada taktik-taktik licik dan kotor seperti trial by ambush, suppression of evidence dan badgering of witnesses, semata-mata untuk mencapai kemenangan. In the process, beliau akan bulldoze segala rules dan konsep fair play yang sedia ada samada codified atau tidak. 4) Oleh itu pada saya; code of conduct ini wujud secara codified spt yang disenara

ISU PEMAKAIAN SEKSYEN 149KK Hujahan lanjut pihak kanak-kanak 1 seperti berikut; 1) Seksyen 149 perlu memenuhi 2 pra-syarat penting sebelum terpakai. Rujuk Ratanlal & Dhirajlal’s Law of Crimes m/s 581-582 para 2; “The vicarious liability of the members of the unlawful assembly will extend only to ; (1) the acts done in pursuance of the common object of the unlawful assembly, and (2) such offences as the members of the unlawful assembly knew to be likely to be committed in prosecution of that object.” 2) Hujahkan selepas 2 pra-syarat itu dipenuhi barulah kesan pemakaiannya yang menyebabkan adanya “vicarious liability” timbul. Dengan kata lain, hanya kes-kes “unlawful assembly” yang “falls within the terms” Seksyen 149 sahaja yang akan menyebabkan kesan-kesan berikut yang jauh lebih ringan pembuktiannya berbanding Seksyen 34 KK (perlunya “overt act” dan “active participation”). Rujuk Ratanlal sekali lagi sambungannya di para yang sama; “An accused