HUJAHAN KES 39B (ISU PERCANGGAHAN BERAT DAN IDENTITI)
Isu discrepancy mengenai berat.
1) SP7 sebagai
IO kes langsung tidak membuat timbangan berat kasar dalam kes ini. Bahkan beliau
mengatakan tidak perlu. Beliau hanya bergantung kepada timbangan yang dibuat
oleh anggota-anggota sentry sahaja.
2) Namun,
jika dilihat dalam borang bongkar dan serah menyerah, hanya SP2 yang membuat
timbangan. SP4 sebaliknya mendakwa ada membuat timbangan tetapi terlupa
mencatatkannya dalam borang bongkar. Ini jelas dalam P9, P10, P11, P14 dan P15
dan disahkan sendiri oleh SP7. SP7 juga tidak membuat catitan jumlah berat ini
di mana-mana.
3) Dalam
soal balas, SP7 menyatakan berat kasar dalam pertuduhan asal adalah 1357 gram dan beliau memperolehi figure ini berdasarkan laporan polis
yang d
4) Namun
bila dirujuk kepada satu lagi pertuduhan asal melibatkan berat kasar 990 gram, SP7 menyatakan pertuduhan ini
juga melibatkan kes ini. Pertuduhan ini selanjutnya telah ditandakan dengan D40.
5) Selanjutnya,
keterangan SP7 mendakwa bahawa figure 990 gram dalam D40 diambil dari laporan
yang dibuat oleh Inspektor Gan (SP1) iaitu KLIA
Sepang report 9038/11. Manakala figure
1357 gram, SP7 menyatakan
kemudiannya dibuat oleh siapa beliau tidak tahu, tetapi merujuk kepada KLIA Sepang report 8987/11.
6) Kekeliruan
selanjutnya apabila SP7 mengatakan report
8987/11 itu tiada dalam kertas siasatan apabila diarahkan oleh Mahkamah
menyemaknya. SP7 terus contradict herself
apabila mengatakan pula SP1 tidak membuat timbangan dan hanya membuat
tangkapan. Beliau kemudiannya mengubah keterangan dengan mengatakan figure 990 gram ini berdasarkan jumlah dari report Kpl Awang Idris (SP2)
pula.
7) Dalam
pemeriksaan semula, cubaan untuk memperbaiki dan explain gagal bahkan menimbulkan keraguan lebih besar ke atas
identiti barang kes. SP7 mengatakan figure
1357 gram itu dengan merujuk kepada kertas
siasatan (IP). Juga berdasarkan pertuduhan yang beliau sangkakan dari kes KLIA,
tapi apabila SP7 lihat di dalam IP bukan report
sebenar.
8) SP7
sekali lagi mengatakan figure 1357 gram itu tidak tahu siapa yang
sediakan sedangkan beliau akui berdasarkan kulit hadapan pada D41, jelas
tertera nama beliau yang menyediakannya.
9) Hujah- jelas wujud discrepancy serius dalam berat barang
kes dadah. Wujud 3 berat berbeza
bagi dadah yang dikatakan sama. Perbezaan juga bukan kecil iaitu berbeza 695.4 gram (antara pertuduhan dengan D41) dan
328.4 gram (antara pertuduhan dengan
D40).
10) Tidak
timbul isu typo error ataupun
tertukar kes kerana SP7 sendiri mengesahkan kedua-dua D40 dan D41 memang
melibatkan kes ini. Walau apapun dalam kes melibatkan capital punishment, kesilapan sebegini tidak boleh dimaafkan oleh
Mahkamah.
11) Hujah- bagaimana SP7 memperolehi
samada figure 990 gram mahupun 1357
gram tersebut sedangkan SP4 tidak membuat timbangan (merujuk P9, P10 dan P11)
serta SP7 sendiri mengatakan SP1 juga tidak membuat timbangan? Which is which? Pertuduhan mana yang
sebenarnya merujuk kepada kes ini? Tidak mungkin keduanya benar kerana beza
antara keduanya juga besar iaitu 367
gram.
12) Persoalan
inipun gagal diperjelaskan dalam keterangan SP7. Pendakwaan juga tidak cuba
memanggil semula SP1 atau SP4 untuk menutup gap
berkaitan isu timbangan ini. Walhal jika dipanggil semula, kemungkinan
boleh menjelaskan D40 dan D41. Kegagalan ini tidak wajar ditanggung oleh OKT.
13) Percanggahan
makin serius mengambilkira SP3 pula memberikan figure berbeza iaitu 1015.78
gram bagi berat kasar kesemua 60 kapsul bersama 6 peket plastik asal.
Manakala berat bersih kesemua bahan tanpa pembalutnya pula adalah 879.9 gram.
14) Hujah- tidak mungkin adalah
benar berat kasar asal dalam D41 (990 gram) yang mana SP7 bergantung pada
timbangan oleh sentry officer menjadi
semakin meningkat, iaitu kepada
1015.78 gram. Berat 990 gram ini juga tidak ada keterangan dari IO samada
ditimbang bersama peket plastik asal atau berasingan. Mahkamah tidak boleh assume sebarang fakta dan inferen yang
memihak kepada OKT hendaklah dipilih.
15) Rujuk
kes Zaifull
Muhammad v PP & Anor Appeal [2013] 2 CLJ 383 [TAG 14] rujuk held 1 dan 2.
Keadaan yang sama wujud dalam kes kita iaitu discrepancy serius mengenai berat. Bahkan kes kita lebih buruk
kerana ada 3 berat berbeza berbanding 2 sahaja dalam kes di atas. Beza berat
juga hanya 80.6 gram (880 – 799.4) berbanding kes kita yang jauh lebih besar
perbezaan beratnya.
16) Pra-syarat
yang ada dalam kes Zaifull iaitu “unless
satisfactorily explained” jelas tidak wujud dalam kes kita. SP7 bukan
sahaja memberi keterangan yang berubah-ubah, malahan beliau “mencuci tangan”
dengan mendakwa D41 tidak disediakan oleh beliau walaupun jelas tertera pada
kulit nama beliau yang menyediakannya. Tidak mungkin keterangan bersifat
sebegini mampu menyelamatkan percanggahan serius dalam berat dadah.
17) Wujud
juga perbezaan lain sepertimana dalam kes Zaifull, di mana ada percanggahan
samada 6 atau 2 ketulan. Dalam kes kita, keterangan saksi dan dokumentari
mengatakan 60 kapsul dikeluarkan dari perut OKT. Sedangkan dalam ekshibit D37, sebanyak 57 pellets pula dimaklumkan oleh policeman incharge kepada SP3.
18) Sekali
lagi, tiada apa-apa penjelasan dari mana-mana saksi mengenai percanggahan
jumlah ini. SP7 tidak mengetahui apa-apa dan mendakwa officer incharge adalah SP1, tetapi kemudiannya menukar keterangan
beliau kepada anggota sentry pula.
Sekali lagi, tiada apa-apa percubaan oleh pendakwaan untuk memanggil semula SP1
atau mana-mana sentry officer untuk
menjelaskan percanggahan ini.
19) Adalah
tidak munasabah jumlah 57 pellets ini
sedangkan ujian x-ray belumpun dibuat dan OKT belumpun mengeluarkan kesemua
kapsul dari perut beliau. Itupun SP5 mengatakan ujian x-ray hanya boleh
mengesan bendasing sahaja tanpa boleh mengetahui jumlah sebenar kapsul. Officer in charge yang dimaksudkan
gagal dipanggil untuk menjelaskan isu ini.
20) Selain
itu, dalam D37 juga mengatakan 14 pellets
telahpun dikeluarkan oleh OKT dan waktu pada D37 adalah 7.52 malam pada
28/8/2011. Sedangkan berdasarkan borang bongkar P12, 14 kapsul ini hanya
dikeluarkan dari perut OKT pada jam 8.15 malam 28/8/2011. Tiada juga penjelasan
meyakinkan berkenaan percanggahan ini.
21) Hujah- percanggahan material yang tidak
diperjelaskan ini membawa kepada persoalan identiti ekshibit dadah. Tanpa
penjelasan, ianya telah menyebabkan satu keraguan munasabah ke atas identiti
ekshibit dadah. Pembelaan tidak sepatutnya dipanggil on this score alone. Adalah tidak selamat untuk Mahkamah bergantung
kepada keterangan sebegini untuk mensabitkan OKT.
22) Hujah-
adalah salah untuk mengatakan bahawa percanggahan berat ini tidak menimbulkan
apa-apa keraguan munasabah ke atas identiti barang kes kerana saksi-saksi telah
positively identified ekshibit di
Mahkamah. Rujuk para 34 m/s 6 kes
Zaifull.
23) Pohon
juga merujuk kepada kes-kes Yeong Kia Heng v PP [1992] 1 CLJ 364
[TAG 15] serta Tan Yew Choy v PP [2009] 4 CLJ 245 [TAG
16].
24) Hendaklah
dibezakan keadaan dalam kes Loh Kah Loon v PP [2011] 5 CLJ 345 [TAG
17] dan juga kes Andi Idham Mohamed @Mohamed Ali v PP
[2013] 1 LNS 379 [TAG 18].
25) Tambahan
pula, IO hanya menghantar barang kes dadah ke Jabatan Kimia selepas 4 bulan daripada
tarikh rampasan. Bahkan beliau akui ini satu kecuaian. Sikap dan cara
penyiasatan sebegini tidak wajar ditolerate
oleh Mahkamah ini apatah lagi melibatkan kes yang hukumannya adalah capital punishment.
Comments
Post a Comment